الگوی ساختاری تأثیر سبک‌های فرزندپروری و اعتیاد به بازی رایانه‌ای بر عملکرد تحصیلی در دانش‌آموزان پسر

  پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط علّی بین سن شروع بازی‌های رایانه‌ای، جایگاه اجتماعی- اقتصادی، سبک‌های فرزندپروری، اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای و عملکرد تحصیلی انجام شده است. تعداد 254 نفر از دانش‌آموزان پسر پایه دوم راهنمایی با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه‌های سبک‌های فرزندپروری (PSI) و اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای (CGA) از آنیوتاورن (2008) و پرسشنامه محقق‌ساخته اطلاعات جمعیت‌شناختی بود. داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری تحلیل عامل اکتشافی و تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها نشان‌دهنده‌ معناداری اثر مستقیم سن شروع بازی‌های رایانه‌ای و جایگاه اجتماعی اقتصادی دانش آموزان بر دانش قبلی و اعتیاد آنان به بازی های رایانه‌ای بود (2 t> و , β=0.25 و , β=0. 58 و β=0.27 ). همچنین، اثر مستقیم سبک فرزندپروری قاطعانه بر دانش قبلی و اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای معنادار بود (2 t> و β=0.14 و β=0.12 )، اثر مستقیم سبک فرزندپروری سهل انگارانه بر اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای (2 t> و (β=0.27 و اثر مستقیم سبک فرزندپروری بی توجه بر دانش قبلی دانش‌آموزان نیز معنادار بود. (2 t> و β=0.28 ). دانش قبلی نیز نقشی واسطه‌ای در ارتباط بین سن شروع بازی‌های رایانه‌ای، جایگاه اجتماعی- اقتصادی و سبک فرزندپروری قاطعانه با عملکرد تحصیلی داشت( β=0.81, t=19.37 ). بر این اساس، می‌توان نتیجه گرفت که والدین با سبک فرزند پروری قاطعانه از طریق ایجاد و توسعه مهارت‌های خود کنترلی و مدیریت زمان در فرزندان خود ، احتمال وابستگی آنان به بازی‌های رایانه‌ای را کاهش می‌دهند.